Εις την μεγίστην των θνητών Θεά Φ Ι Λ Ι Α

Α Φ Ι Ε Ρ Ω Μ Α

Εις την μεγίστην των θνητών Θεά

Φ Ι Λ Ι Α

Ουδέ εν , και μηδέ εν , δεν θα αποτολμήσω
ποτέ , στο ίσον προς εσέ , να το τοποθετήσω
διότι κάτι τέτοιο , θνητοί , θα αποτολμούσαν
θα εγινόσουν δάπεδο , θα σε ποδοπατούσαν

Κάτι πιο πάνω από εσέ αν θεωρώ να υπάρχει
σβήνει το φως από το Νου , και μόνον σκότος Άρχει
θα ήταν σαν να σ ΄ έθαβα κάτω απ ΄ την επιφάνεια
δούλος του σκότους θα ήμουνα και σκλάβος στην παράνοια

Γι ΄ αυτό παντού και πάντοτε θα είσαι η κορυφή μου
ωσάν το φως του Ολύμπου μου να φέγγεις στην ψυχή μου
είσαι ότι μ ΄ απόμεινε που δεν μπορούν ν ΄ αρπάξουν
αυτοί , που θέλουν γη και ουρανό κι ΄ ανθρώπους να υποτάξουν


Θεόδωρος Σπυρίδων Σούτης
Για όσους αισθάνονται την Φιλία .