από 
Οι χριστιανοί δημαγωγοί διατείνονται ότι «είμαστε περικυκλωμένοι από τόσους εχθρούς, είμαστε σε περίοδο κρίσης και άρα να μείνουμε ενωμένοι». Επί 17 αιώνες που μας έσφαζαν δεν έτρεχε τίποτε, τώρα που καταρρέουν τους έπιασε η συμπόνοια για τους Έλληνες. Το 1453 αρνήθηκαν να ενωθούν με τους καθολικούς και προτίμησαν να υποδουλωθούν στους Τούρκους. Εξόντωσαν ανηλεώς ακόμα και κοντινές τους αιρέσεις όπως τους αρειανιστές, τους μονοφυσίτες, τους παυλικιανούς, και τόσους άλλους. Σε όλη τους την ιστορία θέλησαν να μείνουν μοναδικοί κυρίαρχοι στην θρησκευτική ζωή του τόπου σφάζοντας τους ετεροδόξους, τώρα θυμήθηκαν την ενότητα; Τώρα που πνέουν τα λοίσθια; Όταν μας έσφαζαν γιατί δεν μιλούσαν για ενότητα; Όταν έσφαζαν τους αρειανιστές και τους παυλικιανούς γιατί δεν μιλούσαν για ενότητα; Όταν έκαναν τις σταυροφορίες και έσφαζαν εκατομμύρια αθώους γιατί δεν μιλούσαν για ενότητα; Τώρα είναι αργά, τώρα υπάρχουν ανοικτοί λογαριασμοί που χρήζουν εκκαθαρίσεως.
Και δεν είμαστε μόνοι, υπάρχουν ένα σωρό εχθροί της ορθοδοξίας που θα τους δούμε με ικανοποίηση να την κτυπούν αλύπητα απ’ όλες τις πλευρές. Αν κάποιος νομίζει τα παραπάνω λόγια είναι σκληρά για την ορθοδοξία ας σκεφθεί ότι η ορθοδοξία δεν έχει αναγνωρίσει κανένα έγκλημα κατά των Ελλήνων. Δεν έχει ζητήσει ποτέ συγγνώμη(σε αντίθεση με τον Πάπα που ζήτησε συγγνώμη) και συνεχίζει με θράσος να έχει για αγίους όλου τους δολοφόνους των Ελλήνων όπως τον Θεοδόσιο Α’. Επιπλέον με τους Μεταξικούς νόμους μάς έθεσε εκτός νόμου και αν σήμερα μπορούμε να εμφανιζώμαστε δημοσίως αυτό οφείλεται στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και όχι στην ανοχή του παπαδαριού.
Συμπέρασμα: ενότητα με τους εχθρούς του Ελληνισμού ισοδυναμεί με εσχάτη προδοσία.
