από 
Μας προτρέπουν οι χριστιανοί προπαγανδιστές. Δυστυχώς για πρώτη φορά στα παγκόσμια χρονικά ο ραγιαδισμός ντύνεται με το ένδυμα του εθνικισμού. Οι χριστιανοί εθνικιστές στεναχωρήθηκαν που έπεσε το βυζάντιο ενώ σύμφωνα με τα αρρωστημένα μυαλά τους θα έπρεπε να παραμείνουμε άλλα χίλια χρόνια δούλοι στους Ρωμαίους χριστιανούς. Δηλαδή κατ’ αυτούς κακώς αποσχίσθησαν άλλοι λαοί από το βυζάντιο. Ενώ αυτό ακριβώς θα έπρεπε να έχουμε κάνει και εμείς: να επαναστατήσουμε κατά των βυζαντινών κτηνών, να αποσχισθούμε και να δημιουργήσουμε ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος. Φυσικά εορτάζουν την απόσχιση από την οθωμανική αυτοκρατορία το 1821, αλλά εάν η οθωμανική αυτοκρατορία ήταν χριστιανική θα αποκαλούσαν προδότες τους Έλληνες που επαναστάτησαν. Έτσι μάλλον θα πούνε και για μάς που δηλώνουμε ότι θα έπρεπε να επαναστατήσουμε κατά των βυζαντινών. Γιατί είπαμε, οι χριστιανοί δημαγωγοί εξαρτούν την στάση τους από το θρήσκευμα του κατακτητού.
Εμείς χαιρόμαστε για την πτώση του βυζαντίου και δηλώνουμε τα εξής: Το 1453 δεν γίναμε δούλοι των Τούρκων ενώ τάχα είμασταν ελεύθεροι, όπως ψευδώς διαδίδουν οι χριστιανοί δημαγωγοί. Το 1453 τα Ελληνικά εδάφη και οι Ελληνικοί πληθυσμοί βρίσκονται υπό τριπλή κατοχή: βυζαντινών (Ρωμαίων ορθοδόξων χριστιανών), Φράγκων καθολικών και Τούρκων μουσουλμάνων (κατείχαν πολλές περιοχές της Ελλάδος πριν πέσει η Κωνσταντινούπολις). Αντίστοιχο σκηνικό υπάρχει το 1940-1944 στην Ελλάδα. Ο περισσότερος κόσμος από τις ταινίες που βλέπει, νομίζει ότι βρισκόμασταν μόνον υπό γερμανική κατοχή. Ενώ το σωστό είναι ότι ήμασταν υπό τριπλή κατοχή: Γερμανών ναζί, Ιταλών φασιστών και Βουλγάρων κομιτατζήδων.
ʼρα το 1453 έχουμε σύγκρουση μεταξύ δύο κατακτητών μας (βυζαντινών και τούρκων) που και οι δύο χρησιμοποιούν Έλληνες στρατιώτες. Το ίδιο θα συμβεί αργότερα στον φραγκοτουρκικό πόλεμο στην Κρήτη 1645-1669. Και οι δύο κατακτητές χρησιμοποιούν σκλαβωμένους Έλληνες για να συγκρουσθούν. Αυτή είναι η τραγική αλήθεια. Γιατί λοιπόν εμείς να στεναχωρηθούμε επειδή δύο από τους τρεις κατακτητές μας συγκρούσθηκαν μεταξύ τους; Δηλαδή εάν το 1453 είχαν συγκρουσθεί οι φράγκοι με τους τούρκους και είχαν ηττηθεί οι φράγκοι, εμείς θα έπρεπε να στεναχωρηθούμε; Κατακτητής ο βυζαντινός, κατακτητής και ο τούρκος, ποιά η διαφορά; Στο θρήσκευμα; Το θρήσκευμα του κατακτητού δεν μας απασχολεί. Οι Έλληνες στο θρήσκευμα δεν πρέπει να λυπούνται που χάθηκε ένας εχθρός μας-οι βυζαντινοί-αλλά αντίθετα να χαίρωνται. Τα εδάφη που πήραν οι Τούρκοι θα τα κατακτούσαν οι Φράγκοι καθολικοί. Πάλι υπόδουλοι θα ήμασταν.
Το σωστό θα ήταν να εξοντώσουμε και τους βυζαντινούς και τους Τούρκους και τους Φράγκους. Να εκδιώξουμε και τους τρεις κατακτητές από τα εδάφη μας. Αλλά δυστυχώς δεν είχαμε τέτοια ισχύ τότε. Η Ελληνική ψυχή νοσούσε βαρύτατα από την πανούκλα των Ναζωραίων.
Και κάτι τελευταίο για την βυζαντινή αυτοκρατορία ...τους. Αν προσπαθήσουν να την αναστηλώσουν οι χριστιανοί εθνικιστές, εμείς θα τους πολεμήσουμε μέχρις εσχάτων.
Επίσης να σταματήσουν να κλαψουρίζουν για την αθρόα εισροή λαθρομεταναστών παριστάνωντες τους πατριώτες. Όχι ότι εμείς συμπαθούμε ιδιαίτερα τους λαθρομετανάστες αλλά έτσι και αναβιώσει η βυζαντινή αυτοκρατορία τότε εμείς οι Έλληνες θα γίνουμε ...λαθρομετανάστες. Θα πρέπει να καταφύγουμε στην ...Αλβανία για να σωθούμε από την βυζαντινή λαίλαπα.
Πάντως αυτή την φορά δεν πρόκειται να παραμείνουμε παθητικοί μπροστά στο νέο βυζαντινό κτήνος για να το χορτάσουμε με το αίμα μας. Γι’ αυτό οι χριστιανοί εθνικιστές καλά θα κάνουν να μετρούν πολύ καλά τα λόγια τους όταν μιλούν για αναβίωση της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Αυτή την φορά δεν θα καθίσουμε με σταυρωμένα τα χέρια να μας καίνε ζωντανούς. Αυτή την φορά θα εφαρμοστεί το «πολέμα την φωτιά με την φωτιά». Και να δούμε ποιός θα νικήσει αυτή την φορά. Ο χριστιανισμός ή ο Ελληνισμός;
