από Η γενικευμένη χρήση της ελληνικής γλώσσας για τη διοίκηση και το εμπόριο (με μια μορφή που έμεινε γνωστή ως «ελληνιστική κοινή»), και η υιοθέτηση πολιτικών θεσμών και καλλιτεχνικών ρυθμών που είχαν αναπτυχθεί στις πόλεις της Ελλάδας οδήγησαν στη δημιουργία κοινών – ή έστω παραπλήσιων – πολιτιστικών ιδιωμάτων με έντονο ελληνικό χαρακτήρα σε ολόκληρη την επικράτεια του ελληνιστικού κόσμου. Από την κεντρική και τη δυτική Μεσόγειο έως τη Βακτρία τα μεγάλα αστικά κέντρα οργανώθηκαν γύρω από περίστυλες αγορές και κοσμήθηκαν με δημόσια οικοδομήματα, θόλους, γυμνάσια, στάδια και θέατρα.
Οι τέχνες και οι επιστήμες γνώρισαν εντυπωσιακή ανάπτυξη. Την περίοδο αυτή φιλοτεχνήθηκαν αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής, όπως οι ζωφόροι του μεγάλου βωμού της Περγάμου, η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου κ.α. Η Αθήνα συνέχισε να αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο παιδείας και φιλοσοφίας αλλά κοντά της αναδείχθηκαν και άλλοι σπουδαίοι πυρήνες πολιτισμού, όπως η Πέργαμος, η Έφεσος, η Ρόδος και η Αλεξάνδρεια.
Οι τέχνες και οι επιστήμες γνώρισαν εντυπωσιακή ανάπτυξη. Την περίοδο αυτή φιλοτεχνήθηκαν αριστουργήματα της αρχαίας γλυπτικής, όπως οι ζωφόροι του μεγάλου βωμού της Περγάμου, η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου κ.α. Η Αθήνα συνέχισε να αποτελεί το σημαντικότερο κέντρο παιδείας και φιλοσοφίας αλλά κοντά της αναδείχθηκαν και άλλοι σπουδαίοι πυρήνες πολιτισμού, όπως η Πέργαμος, η Έφεσος, η Ρόδος και η Αλεξάνδρεια.
