Ομάδα αποκατάστασης Eλλήνων

Θέλετε να αντιδράσετε στο μήνυμα; Φτιάξτε έναν λογαριασμό και συνδεθείτε για να συνεχίσετε.

ἔστ' ἦμαρ ὅτε Φοίβος πάλιν ελεύσεται καὶ ες αεί ἔσσεται


    Όταν η Γαία ζευγάρωσε με τον Ουρανό...

    Διογένης
    Διογένης
    Ζευς
    Ζευς


    Αριθμός μηνυμάτων : 182
    Ημερομηνία εγγραφής : 09/08/2011
    Ηλικία : 98

    Όταν η Γαία ζευγάρωσε με τον Ουρανό... Empty Όταν η Γαία ζευγάρωσε με τον Ουρανό...

    Δημοσίευση από Διογένης Τρι Νοε 27, 2012 3:42 pm

    Όταν η Γαία ζευγάρωσε με τον Ουρανό... 93404545

    Σε μερικούς μπορεί να έλειψα και σε άλλους να δημιούργησα στεναχώρια με την απουσία μου, άλλους πάλι μπορεί και να τους χαροποίησα όμως εύκολα κομμάτια της ψυχής μου δεν παραδίδω στον δόλια Μνήμη. Ένα μεγάλο ευχαριστώ για όσους στάθηκαν κοντά μου στις δυσκολίες, πραγματικοί Κουρήτες στην δικη μου κρυμμένη κούνια... Δεν έπεσα ούτε εν σώματι ούτε εν πνεύματι το διάστημα αυτό, αντιστρόφως επέστρεψα με μεγαλύτερη γνώση και δυνατότερος. Ίσως για καλο για τους καλους και κάκιστο για τους <<λιγοστούς>> κάκιστους της Γαίας. Ως ανταμείβη σας χαρίζω το παρακάτω κείμενο ως ύλη σκέψεως μιας και το αναγκαιότερον της εποχής μας δεν είναι ούτε το χρήμα ούτε τα υλικά αγαθά μα αυτά που έχουμε σοβαρά ανάγκη είναι εκείνα τα πνευματικά που όχι απλά σπανίζουν μα έχουν καταπατηθεί και διαστρεβλωθεί κατά κόρων ώστε ο σταβλισμός μας να προκύψει ακόμα ποιο εύκολος.
    Και μιας που μίλησα περί σταβλισμό ας ξεκινήσω τον κείμενο μου με έναν πολύ παλιό βοσκο εν ονόματι Ησίοδο που ίσος τα δικά του αρνιά να ήταν ολίγον τι ποιο έξυπνα και από τους σημερινούς ανθρώπους. Και αναγραφει εκείνος ο βοσκός <<ο„ύς Γαῖα καὶ …Ουρανὸς εύρυς ἔτικτεν, οἵ τ᾽ ἐκ τῶν ἐγένοντο θεοί, δωτήρες ἐάων>> Δηλαδη ότι η Γαία ζευγάρωσε με τον Ουρανό και γέννησε τους θεούς κτλ κτλ. Μια μικρή πρόταση που στους περισσότερους ακούγεται ως μύθος μα στην πραγματικότητα είναι μια αναγκαιότητα ένα διαχρονικό παράγγελμα ως προς τον θεογεννή άνθρωπο. Ας μην αναλύσουμε ούτε τα πρηγούμενα στα γραπτά του Ησίοδου ούτε και τα μετέπειτα και ας σταθούμε σε αυτή την μικρή και απλή πρόταση. Πως κατάφερε η Θεα μητέρα φύση να <<ζευγαρώσει>> μετά του Ουρανού και αυτή η πράξη ποσο ομοιάζει με τον δικό μας έρως. Μήπως εν τελει η Γαία είναι μια γυναίκα με κρυφές <<σχισμές>> όπως εκείνη την <<κρυφή>> σχισμή που έχει η κάθε μια γυναίκα, και όπως η σχισμή της γυναίκας χρειάζεται το σπέρμα του ανδρός για να γονιμοποιήσει έτσι και ο Ουρανός ως άνδρας εκσπερματώνει με την βροχή του και ως ένα είδος σπέρματος το βρόχινο νερό εισχωρεί στις <<κρυφές σχισμές>> της Γαίας. Τόσο απλό και τόσο όμορφο όσo και τόσο συχνό σε αρκετά στάδια της ζωής μας. Όμως μπορεί αυτό να αποτελεί έναν παραδειγματισμό για μας και ποσο μάλλον για την εποχή μας; Όταν γίνετε ένωση ενός ζευγαριού <<συνήθως>> προκύπτει ο καρπός αυτής της πράξης, και όπως ο Ουρανός και η Γαία ζευγάρωσαν απόκτησε καρπούς ο ερωτας τους. Καρπούς όπως τον Ωκεανό, τον
    Κοίο, τον Κριό, τον Υπερίωνα, τον Ιαπετό, τη Θεία, τη Ρέα, τη Θέμιδα, τη Μνημοσύνη, τη
    χρυσοστεφανωμένη Φοίβη, και τη χαριτωμένη Τηθύα. Και τούτοι οι καρποί ως Θεοί τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους σαν διαφορετικές ιδέες μεγάλες και υπέρμαχες απόψεις και αξιες, η μητέρα Γαία γέννησε τούτες τις ιδέες που πολλές φορές χρειάστηκε να τις υπερασπίσει ακόμα και εναντίων του πατέρα τους. Και πάντα νικηφόρα έβγαινε υπερασπίζοντας τα τεκνα της. Και έτσι η μητέρας μας η Γαία, μας όρισε τις πρώτες μας αρχές, αρχές που πρέπει πλέον και εμείς να γονιμοποιήσουμε, να καταφέρουμε να ξανά <<γεννηθούν>> εκείνες οι αξίες που μας όρισε η πρώτη μας αγαπητή Θεα η μητέρα μας. Να καταφέρουμε να γεμίσουμε τις ψυχές μας από αρετές, να γίνει ένας ΩΚΕΑΝΌΣ μέσα μας, να καταφέρουμε να Κόιο-φορουμε μέσα μας την γνώση που μας προκαλούν οι καθαρές απορίες ώστε να μπορέσουμε να βγάλουμε προς τα έξω τον δικό μας Κριό τον ηγεμονικό μας χαρακτήρα βασιλιά του εαυτού μας που μπορεί να ηγείται στο δικό του άρμα νικητής των δυσκολιών. Να γίνουμε Υπερίωνες ώστε να καταφέρουμε το πνεύμα μας να υπερίπταται επί της γης παρατηρώντας τον κόσμο όπως πρέπει να είναι και όχι όπως τον επιβάλουν. Να νιώσουμε την Ιαπετική δημιουργία και ως σύγχρονοι δημιουργοί να δημιουργήσουμε αντιλήψεις άξιες ως προς τους εαυτούς μας. Να κατανοήσουμε τα υλικά αγαθά ως <<θεία>> δώρα και όχι ως δεδομένα. Να καταφέρουμε να καθορίσουμε την <<ροή>> του χρόνου προς όφελος μας και να προσπαθήσουμε να ξανά τεθούμε υπό νέους όρους και αξίες τόσο νέες που παραμένουν όμως αρκετά αρχαίες, να υποστηρίξουμε το δίκαιο και να αναμένουμε την Θέμιδα με χαρά. Να αποκτήσουμε πάλι Μνήμη, να μην ξεχνούμε ούτε τα καλά μα και ούτε τα δεινά. Να θυμόμαστε εκείνους που αξίζουν και να ρίχνουμε στην λήθη εκείνους που δεν άξιζαν, να μην λησμονούμε τους προγόνους μας και την ιστορία τους. Και έτσι να έρθει και πάλι η Φοίβη στην ζωή μας, Φωτίζουσες να είναι οι κοινωνίες μας και να ξανά γεννήσει η Τηθύς άλλες τρεις χιλιάδες θεότητες που να μας συντροφεύουν στο μεγάλο πέρασμα μας από την ζωή στην Γη.
    Και ετσι το μονο που μένει είναι να βρούμε εκείνον τον τρόπο ώστε να καταφέρουμε να γονιμοποιήσουμε τις αξιες μας και τα ιδανικά μας με έναν καινούργιο Ουρανό που θα <<εκσπερματώσει>> στην δική μας νόηση τον εγκέφαλο που τόσο μοιάζει με την Γαία, με της δικες του απόκρυφες σχισμές και τις ατέλειωτες οροσειρές με τα δικά του σπήλαια και χιλιάδες ριζώματα-νευρώματα βαθιά μέσα στην ύλη παράγοντας ιδέες και απόψεις...Και μονο έτσι και εμείς θα υψωθούμε κοντά στον Πατέρα μας Δία που γνωρίζει καλά πως όταν οι αξίες και τα ιδανικά διαστρεβλώνονται πρέπει να καταγκρεμίζονται στα ΤΑΡΤΑΡΑ...

    Διογένης Κορίνθιος.

      Η τρέχουσα ημερομηνία/ώρα είναι Παρ Μαρ 29, 2024 10:32 am